Posted on: 27 Dec 2022
(Translated by devotees)
[ശ്രീമതി. സുധാ റാണി ചോദിച്ചു: പാദ നമസ്കാരം സ്വാമി. അങ്ങയുടെ മഹത്തായ കൃപയ്ക്ക് നന്ദി, സ്വാമി. ഷിർദ്ദി സായിയെ(Shirdi Sai) ബാബയായും സത്യസായിയെ സായ് മാ ആയും(Sai Maa) ആരാധിക്കുന്നു. എല്ലാ അവതാരങ്ങളിലും, ക്ലൈമാക്സ് ഭക്തരുടെ ധാരാളമായ ഭക്തി അങ്ങ് ആസ്വദിക്കുന്നു. ഷിർദ്ദി സായിയെയോ സത്യസായിയെയോ അല്ലെങ്കിൽ സമീപകാലത്തെ ഏതെങ്കിലും നരാവതാരങ്ങളെ മധുരഭാവത്തോടെ ആരാധിച്ച ഭക്തരുടെ ഭക്തിയുടെ വഴി അങ്ങ് വെളിപ്പെടുത്താമോ, അത് ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു കോമ്പസ് ആയിരിക്കാം. ഞങ്ങളെ പ്രബുദ്ധരാക്കിയതിന് നന്ദി സ്വാമി. അനന്ത കോടി പദാഭിവന്ദനമുലു സ്വാമി.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവത്തിന്റെ ഓരോ മനുഷ്യാവതാരത്തിനും മധുര ഭക്തി (Madhura Bhakti) ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്നത് ഒരു നിയമമല്ല. അത്തരം ഭക്തർ ഭൂമിയിൽ ലഭ്യമാകുമ്പോൾ, ദൈവം അനുയോജ്യമായ ഒരു മനുഷ്യരൂപം സ്വീകരിച്ച് ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നു. ഈശ്വരനോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ് മധുരമായ ഭക്തി, ഇത് മാത്രം എല്ലാ ഭക്തിബന്ധങ്ങളുടെയും രാജാവായി കണക്കാക്കേണ്ടതില്ല. മധുരമായ ഭക്തിയുടെ ബന്ധനം മറ്റ് സ്നേഹബന്ധങ്ങളാൽ പരാജയപ്പെടുന്ന സന്ദർഭങ്ങളുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ സഹോദരിയെന്ന നിലയിൽ ദ്രൗപതി തന്റെ പുതിയ സാരിയിൽ നിന്ന് ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ വിരലിന് ബാൻഡേജായി ഉപയോഗിക്കുന്നതിന് ഉടനടി ഒരു തുണിക്കഷണം വലിച്ചുകീറി എല്ലാ മധുരമായ ഭക്തി ബന്ധങ്ങളെയും പരാജയപ്പെടുത്തി. ആ ബാൻഡേജിന് ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ഒരു ചെറിയ തുണി എടുക്കാൻ എല്ലാ മധുരബന്ധനങ്ങളും എല്ലാ ദിശകളിലേക്കും ഓടി.
ഗോപികമാരുടെ മധുരമായ ഭക്തി അവർക്ക് ഗോലോകം നൽകി, അത് ദൈവത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉന്നതമായ വാസസ്ഥലത്തേക്കാൾ ഉയർന്നതാണ്. ഇത് ഭക്തിയുടെ പ്രത്യേക രൂപം കൊണ്ടല്ല (മധുരമായ ഭക്തി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നത്), മറിച്ച്, അത്തരം ബന്ധത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാരം കൊണ്ടാണ്. മാധുര്യമുള്ള ഭക്തിയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകം ഈ തരത്തിലുള്ള ബന്ധങ്ങൾ ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്, അല്ലാതെ അവതാരത്തിന്റെ ശരീരത്തോടുള്ള ഹോർമോൺ മോഹമല്ല. ബൃന്ദാവനത്തിൽ നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ ഗോപികമാർ ശ്രീ കൃഷ്ണനോടുള്ള മോഹം പോലും കൃഷ്ണൻ ദൈവമാണെന്നും ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനല്ല (തത്രാപി ന മാഹാത്മജ്ഞാന വിസ്മൃതി അപവാദഃ) എന്ന നിരന്തരമായ അവബോധത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണെന്ന് നാരദ ഭക്തി സൂത്രങ്ങൾ പറയുന്നു.
ഗോപികമാർ ഈ സുപ്രധാന കാര്യം മറന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഗോപികമാർ വേശ്യകൾ (തദ്വിഹീനം ജാരനമിവ) ആകണമായിരുന്നുവെന്ന് നാരദൻ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി. അതിനാൽ, ഈ വിഷയം വാത്സായന മുനിയുടെ(Sage Vaatsaayana) കാമ ശാസ്ത്രത്തിൻറെ റൊമാൻറികു് അല്ലെങ്കിൽ പ്രയോഗ ലൈംഗിക-വിദ്യാഭ്യാസ വിഷയമായി എടുക്കരുത്. ഇത് സന്തതികൾ ലഭിക്കുന്നതിന് ഉപയോഗിക്കുന്ന ലൈംഗികതയുടെ വിഷയമല്ല. ഈ വിഷയത്തിലെ ശരിയായ ആംഗിൾ പൂർണമായി മനസ്സിലാക്കിയില്ലെങ്കിൽ ഭാഗവതം എന്ന ഈ ഗ്രന്ഥത്തെ വിശദീകരിക്കാനാവില്ല. ഭാഗവതത്തിന്റെ വിശദീകരണം പണ്ഡിതന്മാർക്ക് ഒരു അമ്ലപരിശോധനയാണെന്ന്(ആസിഡ് ടെസ്റ്റാൺ) ഒരു പഴഞ്ചൊല്ലുണ്ട്(വിദ്യാവതം ഭാഗവതേ പരിക്സാ).
ഭഗവാൻറെ അവതാരങ്ങളുടെ ജീവിത ചരിത്രങ്ങൾ ധാരാളം ഉണ്ട്, അവ എഴുതിയത് വ്യാസ മുനിയാണ്. കൃഷ്ണാവതാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ മാത്രമാണ് ശ്രീ കൃഷ്ണനെ ഭഗവാൻ അല്ലെങ്കിൽ ദൈവം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ ജീവിത ചരിത്രത്തെ ഭഗവാൻറെ കഥ അല്ലെങ്കിൽ ഭാഗവതം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ പ്രബോധനത്തെപ്പോലും ഭഗവാൻറെ ഗാനം (ഭഗവത്ഗീത) എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. എന്തുകൊണ്ടാണ് ശ്രീ കൃഷ്ണനോട് ഇത്രയും പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ കാണിക്കുന്നത്? കാരണം, ശ്രീ കൃഷ്ണന്റെ ജീവിത ചരിത്രത്തിലും പ്രബോധനത്തിലും വളരെ അപകടകരമായ കോണുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, അതിലൂടെ ശ്രീ കൃഷ്ണനെ ഏറ്റവും മോശം മനുഷ്യനായി തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നതിൽ നാം വളരെ എളുപ്പത്തിൽ വഴുതിപ്പോകും. അതിനാൽ, ശ്രീ കൃഷ്ണൻ ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനല്ല, ശ്രീ കൃഷ്ണനാണ് ആത്യന്തിക ദൈവമെന്ന് നമ്മുടെ മനസ്സിനെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നതിന് ഓരോ മിനിറ്റിലും അവിടുത്തെ ഈശ്വരൻ അല്ലെങ്കിൽ ഭഗവാൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഈ വിഷയം ഭക്തർ പോലും തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നു. തെറ്റിദ്ധാരണയേക്കാൾ കൂടുതൽ, ദുർവ്യാഖ്യാനമാണ് സംഭവിച്ചത്, ഇത് സ്വഭാവശുദ്ധിയില്ലാത്ത പാപഭക്തരും കപട അവതാരങ്ങളുമാണ് മുതലെടുക്കുന്നത്. ചിലപ്പോൾ, തെറ്റിദ്ധാരണ തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനത്തിന് കാരണമായേക്കാം, ചിലപ്പോൾ, ശരിയായി മനസ്സിലാക്കിയാലും, ബോധപൂർവ്വമായ പാപപരമായ ഉദ്ദേശ്യങ്ങൾ കാരണം തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിച്ചിരിക്കാം. അതിനാൽ, ഈ വിഷയം ഏറ്റവും അപകടകരവും ന്യായീകരിക്കപ്പെട്ട പ്രവൃത്തിയുടെയോ (justified Pravrutti) ലൗകിക ജീവിതത്തിന്റെയോ(worldly life) സന്തുലിതാവസ്ഥയെ വളരെ എളുപ്പത്തിൽ തടസ്സപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.
മുനിമാർ പുനർജനിച്ചവരായ ഗോപികമാരെപ്പോലുള്ള ഭക്തജനങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ മൂല്യവും ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെപ്പോലെയുള്ള മനുഷ്യാവതാരത്തിൻറെ യഥാർത്ഥ മൂല്യവും മനസ്സിലാക്കിയില്ലെങ്കിൽ, ഈ വിഷയം വളരെ എളുപ്പത്തിൽ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടും. ഇത് വളരെ അധികം തെറ്റുധരിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ, ഹിന്ദുമതത്തെ ആക്രമിക്കാൻ മറ്റു മതസ്ഥർ ഈ വിഷയം അവരുടെ ആയുധമാക്കുന്നു. യേശുവിന്റെ വേശ്യയുമായുള്ള വിവാഹവും മുഹമ്മദ് നബിയുടെ ഒന്നിലധികം വിവാഹങ്ങൾ പോലും ഭാഗവതത്തിലെ ശ്രീ കൃഷ്ണനെ നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കുന്നത് പോലെ ശരിയായ കോണിൽ മനസ്സിലാക്കണം.
കേവലം ഭക്തരുടെ കറണ്ട് അക്കൗണ്ടുകൾ(current account) നോക്കി നിങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുകയും നിഗമനങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരുകയും ചെയ്യരുത്. ആരായിരുന്നു ഗോപികമാർ? അവരുടെ സ്ഥിരനിക്ഷേപങ്ങൾ(fixed deposits) നോക്കൂ. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ജന്മങ്ങളിലൂടെ ഈശ്വരനുവേണ്ടി ജ്വലിക്കുന്ന തപസ്സു ചെയ്ത ഏറ്റവും പരിശുദ്ധരായ ഋഷിമാരായിരുന്നു അവർ. കാമമെന്ന വാക്കിന്പോലും അവരുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല, പിന്നെയാണ് നിയമവിരുദ്ധമായ കാമത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത്! ആ മുനിമാരുടെ തപസ്സ് നശിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച അതിസുന്ദരികളായ സ്വർഗ്ഗീയ നർത്തകർ പോലും മുനിമാർ കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ ഓടിപ്പോയി! ദൈവത്തിന്റെ പത്ത് അവതാരങ്ങളിലും (കൃഷ്ണാസ്തു ഭഗവാൻ സ്വയം, പരിപൂർണ തമഃ സാക്ഷാത്…, മുതലായവ) നിലനിൽക്കുന്ന പൊതുവായ മൂല ദൈവമായ ദത്ത ഭഗവാൻ സ്ട്രെയ്റ്റാണ്(the root original God Datta straight) കൃഷ്ണൻ എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ദൈവവും ഭക്തനും രണ്ടും അപൂർവ്വമായ കോഹിനൂർ വജ്രങ്ങളാണ്. ഏതെങ്കിലും തെറ്റായ ആശയം ആരെങ്കിലും വിചാരിച്ചാൽ, അത്തരമൊരു ആത്മാവ് നരകത്തിലെ നിത്യമായ ദ്രാവക അഗ്നിയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെടും.
ഗോപികമാരുടെ ചരിത്രം(കഥ) കഴിഞ്ഞയുടനെ ദ്വാപരയുഗം അവസാനിച്ചു, ഭാഗവതത്തിന്റെ കഥയും ഇന്നത്തെ കലിയുഗവും തമ്മിൽ നല്ല ആഴത്തിലുള്ള ആശയവിനിമയ വിടവ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ ശക്തമായ ആശയവിനിമയ വിടവ് കാരണം, ഈ കലിയുഗത്തിൽ ഭാഗവതത്തിന്റെ കഥ വളരെ തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിക്കാനും ചൂഷണം ചെയ്യാനും കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, കലിയുഗം തുടരുകയാണ്, ഈ യുഗം പാപത്തിന്റെ പാരമ്യമാണ്.
മീര കൃഷ്ണന്റെ പ്രതിമയെ മാത്രം ആരാധിച്ചിരുന്നെങ്കിലും, അവളുടെ ഭർത്താവ് മീരയ്ക്ക് ഒരു കപ്പ് വിഷം നൽകി!
മധുരഭക്തിയുടെ(sweet devotion) ദുർവ്യാഖ്യാനത്തിന് പരമാവധി സാധ്യതയുള്ളതിനാൽ പ്രവൃത്തിയുടെ(Pravrutti) അച്ചടക്കം(discipline) വളരെ വിഘ്‌നപ്പെടും. അതിനാൽ, ഈ കലിയുഗത്തിൽ, മധുരമായ ഭക്തിയുടെ യഥാർത്ഥ കേസുകൾ നിലവിലുണ്ടെങ്കിൽ പോലും, പ്രവൃത്തിയുടെയോ(Pravrutti) ലൗകിക ജീവിതത്തിന്റെയോ(worldly life) സംരക്ഷണത്തിനായി ദൈവം അവ രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കുന്നു.